Chocolade

Ik heb weer genoeg ergernis om vuurwerk spontaan te laten ontsteken. Als ik een ex-voetballers op het nieuws hoor verklaren dat-ie geen senator willen zijn, dan wens ik hem een vuurwerkpijl in zijn achterste. Kloof tussen burger en politicus? Er is een gebrek aan vertrouwen zegt u? We kunnen een verrechtsing opmerken? Ach hoe zou dat nu komen, de Margriet Hermansen van deze wereld toen toch hun best. Als je BV's opstelt in je ploeg omdat ze stemmenkanonnen zijn, dan kan je natuurlijk verwachten dat ze na een tijdje de buik vol zullen hebben van politiek. Het is als een dierenvriend in de slagerij zetten. Het duurt niet lang of zoiets loopt fout. Dat weet ieder kind.

Ik kan me ook mateloos ergeren aan onbegrijpelijke verkeersregels. Heel die zone 30 prul in schoolomgevingen is voor van dood te vallen. Het wordt er in ieder geval niet veiliger op. In een flits van 70km/u naar 30 is een bedreiging voor zwakke en voor andere weggebruikers.

Maar ach, ik heb weinig zin om mijn hartslag de hoogte in te jagen. Ik zet mij vanavond met een leuk muziekje en een heerlijk stukje chocolade in mijn zetel. Een Ju Ju Cocktail van Rod Piazza (Live at BB King's) zou me wel smaken. Ik denk dat ik er eens van ga proeven.