dinsdag 25 oktober 2005

Rosa Parks

Vandaag is Rosa Parks overleden. Ik vind dat we daar even bij mogen stilstaan. Ooit - wie weet zelfs tijdens een godsdienstles - heb ik een documentaire gezien over haar. Eigenlijk vooral over het gevolg van haar daden. Alle zwarten die te voet door de straten wandelden. Echt een beklijvend zicht.

Deze link wil ik u niet weerhouden:
Biografie van Rosa Parks

vrijdag 21 oktober 2005

Speeltijd

Na de idiote staking van het ABVV, de nu nog idiotere staking van het ACV! Het loopt volslagen mis als een vakbond gaat staken terwijl de onderhandelingen bezig zijn. Als je onderhandelt, dan onderhandel je en dan doe je geen acties. Klaar is dat. Maar als je onderhandelt en daarna gaat staken tegen het voorstel dat je zelf hebt opgesteld,... tja, wie kan dat nog begrijpen? De vakbonden zijn aan de onderhandelingstafel geworden wat het Vlaams Blok is in het parlement. Wat er ook wordt voorgesteld: zo luid mogelijk nee knikken, heftig zwaaien met de armen, beginnen blazen voor het einde van een zin en zo nu en dan hevig tegen schenen stampen. Kortom, structurele ontevredenheid. Sta mij toe aan deze kleuters te zeggen: kom-kom, jongens, naar binnen, de speeltijd is gedaan!

Pünct

Eindelijk is het er!!! Het laatste spel in de Gipf-reeks!!! Jahoe! 2005 kan niet meer stuk. Jammer genoeg heb ik nog niet de kans gehad om het te spelen. Maar in de test-fase heb ik het met licht gewijzigde regels al een paar keer gespeeld. En ik kan u vertellen: het is subliem! Het ontsproot dan ook aan het geniale brein van Kris Burm, onovertroffen spellenmaker. Alle cultuurbarbaren die er nog nooit van gehoord hebben mogen niet surfen naar www.gipf.com, maar moeten het spel onmiddellijk aanschaffen. Ik weet het, ik klink als Jo met de Banjo, maar dit spel maakt simpelweg mijn dag, mijn week, mijn maand, mijn jaar perfect. En ook uw jaar als ge het maar eens zoudt durven uitproberen, lafaards! (Oké, ik zal niet overdrijven: het maakt uw week goed.)


dinsdag 4 oktober 2005

Zoete dromen

Akkoord mijn dag is al redelijk kut. Maar ik word echt pissed als ik lees dat die fucker van een Bush wil besparen na de orkanen (artikel De Standaard). Op alle departementen. Bush-bashing is niet mijn stijl, maar ziet die imbiciele motherfucker niet in dat hij gewoon een oorlog kan stoppen? Damnit, hier word ik slecht gezind van. Ik begrijp ook wel dat het niet hele verhaal niet zwart-wit is. Maar dit lijkt me vrij simpel. Als je een begrotingstekort heb dat een absoluut record is. Als dat gebeurt in een oorlogsjaar. Als je die oorlog zelf begonnen bent, of tenminste mee in stand houdt. Als je dan 168 miljard euro wil besparen omdat er in je eigen land mensen creperen. Dan vind ik het op zijn minst, ik herhaal op zijn minst, het overwegen waard om die oorlog te verminderen of zelfs af te schaffen. Ik begin enorm hard aan mezelf te twijfelen als ik merk dat sommigen menen dat die logica niet te volgen is. En vooral als die sommigen ook nog topposities bekleden. Ik zou kunnen vloeken, maar ik zal het niet doen. Ik ga gewoon slapen.

Droom nog,

uw RC

Chocolade

Ik heb weer genoeg ergernis om vuurwerk spontaan te laten ontsteken. Als ik een ex-voetballers op het nieuws hoor verklaren dat-ie geen senator willen zijn, dan wens ik hem een vuurwerkpijl in zijn achterste. Kloof tussen burger en politicus? Er is een gebrek aan vertrouwen zegt u? We kunnen een verrechtsing opmerken? Ach hoe zou dat nu komen, de Margriet Hermansen van deze wereld toen toch hun best. Als je BV's opstelt in je ploeg omdat ze stemmenkanonnen zijn, dan kan je natuurlijk verwachten dat ze na een tijdje de buik vol zullen hebben van politiek. Het is als een dierenvriend in de slagerij zetten. Het duurt niet lang of zoiets loopt fout. Dat weet ieder kind.

Ik kan me ook mateloos ergeren aan onbegrijpelijke verkeersregels. Heel die zone 30 prul in schoolomgevingen is voor van dood te vallen. Het wordt er in ieder geval niet veiliger op. In een flits van 70km/u naar 30 is een bedreiging voor zwakke en voor andere weggebruikers.

Maar ach, ik heb weinig zin om mijn hartslag de hoogte in te jagen. Ik zet mij vanavond met een leuk muziekje en een heerlijk stukje chocolade in mijn zetel. Een Ju Ju Cocktail van Rod Piazza (Live at BB King's) zou me wel smaken. Ik denk dat ik er eens van ga proeven.