Iedereen is vrij te doen wat hij wil in zijn vrije tijd. Toch vraag ik me af hoe die dakloze in Brussel-Centraal er op komt om elektrische gitaar te gaan spelen. Natuurlijk moet ook de akoestische versie bekend zijn voor hem. Al was het maar omdat zo veel van zijn collega's (waaronder een mooi, doch luidruchtig zingende Spaanse) kozen voor dit instrument. Wat dacht hij toen hij zijn keuze maakte? Je me sens Jimi au'jourdhui?
Wat zou hij doen als voor elk stopcontact een bedelaar heeft postgevat? A capella zingen op de vismarkt is misschien een optie. De flying pickets achterna, maar dan in zijn eentje, in de openlucht. Of hij kan een versie brengen van clochard unplugged. Doet het ongetwijfeld goed. Wellicht oefent hij op liedjes die hij niet goed in de vingers heeft. Maar waar plugt hij zijn versterker in? Een kartonnen doos met stopcontact bestaat bij mijn weten enkel in het hoofd van Bill Gates. En zelfs daar.
Nee, hij oefent in het opvangtehuis. De enige plaats waar elektriciteit voor hem ter beschikking is. Ik zie het al voor me. Een overvol tehuis met een geur tussen afval en smaakloze soep, waar in de hoek onze muzikant tot vervelends toe staat te pingelen: "Take me... take me... down to... to the paradise... paradise city..."
